Hi,
Ik ben Ton.
Als buddy van een flink aantal statushouders mag ik mij wel ervaringsdeskundige noemen.
Buddy zijn is een uitdaging. Er is geen mens gelijk en dus is ook de ene statushouder volstrekt anders dan de andere statushouder.
De een heeft een klein zetje nodig in het zelf regelen van allerlei zaken, een ander is veel afhankelijker en bij een derde is een gezellig praatje voldoende.
Ik heb een jonge knul begeleid (hij vluchtte op 17 jarige leeftijd uit Eritrea) die zeer gemotiveerd en enthousiast was. Hij pakte de dingen zo op. Prachtig!
Ik ben ook gevraagd als buddy voor een oudere mijnheer die al langer in Ridderkerk woonde. Hij wist het allemaal wel en het klikte niet echt tussen ons. Dat hebben we samen vastgesteld en we zijn al snel als goede vrienden uit elkaar gegaan.
Het is zeker niet de bedoeling dat je alle problemen voor de statushouder oplost. Er zijn genoeg instanties die je kunt inschakelen. Stichting Integratie Ridderkerk is er een van.
Om buddy te zijn moet je vooral niet eenkennig zijn. Een brede interesse in mensen en hun situatie helpt. Je ontdekt de cultuurverschillen en de waarde van andere culturen.
Het heeft mij geweldig verrijkt.
Lees hier het artikel Lahhoud Murad vluchtte 23 jaar geleden naar Nederland en vangt nu zelf de nieuwkomers op.
Lees hier een artikel over Shafiqa Habib.